Działalność w masywie Monte Rosa potraktowaliśmy jako niezbędną aklimatyzację przed zaatakowaniem Dent d’Herens i Grand Combin. Dlatego nie dążyliśmy na siłę do zdobycia jak największej ilości szczytów znajdujących się w tym rejonie, a najważniejszy był dla nas nocleg w schronie na wierzchołku Balmenhornu (4167 m n.p.m.). Jak się niebawem okazało z przyczyn obiektywnych wyszły nam nawet dwa noclegi w tym miejscu, a każdego z nas trochę bolała głowa, jednak to wszystko zaprocentowało w czasie późniejszych wspinaczek. Czytaj dalej AKLIMATYZACJA NA MONTE ROSA – SIERPIEŃ 2018
LODOSPADY W DOLINIE BIAŁEJ WODY – LUTY 2017
W drugi weekend lutego razem z Marcinem Kowalikiem działaliśmy na lodospadach w Dolinie Białej Wody. Udało się nam zrobić trzy lodospady: Adin Usmiev (WI3/II), Lodospad Mrozokowa (WI4/II) i Kaskady (WI3/3+/II). Czytaj dalej LODOSPADY W DOLINIE BIAŁEJ WODY – LUTY 2017
JASKINIA KAČNA JAMA (SŁOWENIA) – LIPIEC 2016
W lipcu 2016 roku kilkunastoosobową, mieszaną śląsko – lubelską ekipą (Ewa, Evel, Gośka, Kaśka, Michał, Paweł, Hińczyk, Grzesiek, Guma, Janek, Jarek i Krzysiek z dziewczyną) wyruszyliśmy do Słowenii i Włoch. Celem wyjazdu była eksploracja 4 – 5 jaskiń, a najważniejszym punktem programu Kačna Jama – jaskinia o długości 8616 metrów i głębokości 280 metrów, położona w okolicach miejscowości Divača. Słynie ona przede wszystkim z ogromnych rozmiarów studni wlotowej. Dodatkową atrakcją jaskini jest przepływająca przez nią i będąca przedmiotem licznych badań naukowych Notranjska Reka. Czytaj dalej JASKINIA KAČNA JAMA (SŁOWENIA) – LIPIEC 2016
ZUGSPITZE – NAJWYŻSZY SZCZYT NIEMIEC – SIERPIEŃ 2016
Zugspitze to najwyższy szczyt Niemiec (2962 m n.p.m.) znajdujący się w Alpach Bawarskich tuż przy granicy z Austrią. Znajdują się tu dwa z kilku niemieckich lodowców – Schneeferner i Höllentalfermer. Na wierzchołek można dostać się wjeżdżając kolejką linową albo wybierając jeden z pięciu szlaków turystycznych. Nasza ekipa (Michał Drożdż, Katarzyna Mięsiak-Wójcik, Paweł Zwierzański, Kajetan Miskur) wybrała Ehrwalder Alm und Gatterl (2100 metrów przewyższenia, 14 kilometrów długości wg przewodnika). Nie była to trudna technicznie trasa, ale byliśmy już zmęczeni dziesięciodniowym pobytem w Alpach (wcześniej weszliśmy na Castora i Polluxa i podjęliśmy nieudaną próbę zdobycia Grand Combin); wracaliśmy już do Polski i Zugspitze mieliśmy zdobyć niejako „przy okazji”. Czytaj dalej ZUGSPITZE – NAJWYŻSZY SZCZYT NIEMIEC – SIERPIEŃ 2016
POLLUX I CASTOR – SIERPIEŃ 2016
W sierpniu 2016 roku wybraliśmy się czteroosobową ekipą (Michał Drożdż, Katarzyna Mięsiak-Wójcik, Paweł Zwierzański, Kajetan Miskur) na dwa alpejskie „bliźniaki” – Pollux (4092 m n.p.m.) i Castor (4228 m n.p.m.). Oba szczyty są położone w centralnej części głównego łańcucha Alp Walijskich i należą do masywu Monte Rosa. Na Polluxa zaplanowaliśmy wejście Południowo-Wschodnią Granią o wycenie PD+ (650 metrów przewyższenia od schroniska Guide val d’Ayas), a na Castora południowo-zachodnią ścianą o wycenie PD (śnieg 35-50 stopni, 400 metrów przewyższenia). Czytaj dalej POLLUX I CASTOR – SIERPIEŃ 2016
DROGA MOTYKI NA ZAMARŁEJ TURNI (V) – SIERPIEŃ 2016
W sierpniu 2016 roku razem z Markiem Proskurą wybraliśmy się na Drogę Motyki na Zamarłej Turni. Uchodzi ona za wzorcową tatrzańską „V” i jest uznawana za jeden z największych klasyków w swojej wycenie. Czytaj dalej DROGA MOTYKI NA ZAMARŁEJ TURNI (V) – SIERPIEŃ 2016
SKAŁY DOWBUSZA (UKRAINA) – MAJ 2016
Na majówkę w 2016 roku wybraliśmy się w Skały Dowbusza na Ukrainie. Jest to grupa ostańców o wysokościach dochodzących do 40-50 metrów. Są one położone w Rejonie Dolińskim, Obwodu Iwano-Frankiwskiego (Stanisławowskiego), 11 kilometrów na zachód od miasta Bolechów, w pobliżu wsi Bubniszcze. Skały Dowbusza zostały uznane za rezerwat przyrody o znaczeniu ogólnokrajowym i wchodzą w skład Polanickiego Parku Krajobrazowego. Są zbudowane z jamnińskiego piaskowca. Ich nazwa pochodzi od imienia przywódcy ludowych rozbójników Oleksego Dowbusza, który grasował ze swoją bandą na Pokuciu w latach 1739-45. Czytaj dalej SKAŁY DOWBUSZA (UKRAINA) – MAJ 2016
WEISSHORN WSCHODNIĄ GRANIĄ – SIERPIEŃ 2015
Weisshorn był drugim z kolei celem (pierwszym było zdobycie Dom de Mischabel), który planowaliśmy zdobyć w czasie naszego wyjazdu (Michał Drożdż, Sebastian Ryczek, Marek Zdybel) w Alpy Walijskie w sierpniu 2015 roku. Chcieliśmy wejść na tą mierzącą 4505 m n.p.m. górę Wschodnią Granią (East Ridge), która jest obecnie określana jako droga normalna na szczyt. Jej trudności techniczne zostały wycenione w skali francuskiej na AD, z czego fragmenty skalne na wspinaczkową „trójkę”. Śnieżny odcinek grani miał mieć nachylenie do 45 stopni. Czytaj dalej WEISSHORN WSCHODNIĄ GRANIĄ – SIERPIEŃ 2015
WEISSHORN WSCHODNIĄ GRANIĄ (FILM) – SIERPIEŃ 2015
Film ze wspinaczki naszego trzyosobowego zespołu (Michał, Sebastian, Marek) na Weisshorn (4505 m n.p.m.). Na szczyt weszliśmy Wschodnią Granią (East Ridge) 7 sierpnia 2015 roku. Autorem filmu jest Marek.
WSPINACZKA NA DOM GRANIĄ FESTI – SIERPIEŃ 2015
W sierpniu 2015 roku pojechaliśmy trzyosobową ekipą (Michał Drożdż, Sebastian Ryczek, Marek Zdybel) w rejon Zermatt, który znajduje się w Alpach Walijskich. Naszym pierwszym celem był mierzący 4545 m n.p.m. Dom de Mischabel („katedra”). Chcieliśmy wejść na niego drogą północno – wschodnią czyli Granią Festi o trudnościach PD, z miejscami skalnymi wycenionymi na II. Czytaj dalej WSPINACZKA NA DOM GRANIĄ FESTI – SIERPIEŃ 2015