Pico del Teide – najwyższy szczyt Hiszpanii – październik 2022

W październiku 2022 roku w ramach rodzinnych wakacji pojechaliśmy z Elwirą na Teneryfę. Głównym celem wyjazdu było zdobycie najwyższego szczytu Hiszpanii, mierzącego 3718 metrów n.p.m. wulkanu Pico del Teide. Ten zwany również Pan de Azucar (Cukrową Kolumną) wierzchołek jest położony w centrum wyspy na terenie Parku Narodowego Teide. Obszar parku liczy 18990 ha co czyni go największym spośród wszystkich czterech parków narodowych na Wyspach Kanaryjskich. Obejmuje olbrzymią kalderę Las Cañadas o średnicy 40 kilometrów (wewnątrz, której wyrasta kompleks wulkaniczny El Teide – Pico Viejo), a także otaczającą ją równinę.

Czytaj dalej Pico del Teide – najwyższy szczyt Hiszpanii – październik 2022

PIZ BERNINA GRANIĄ SPALLA – LIPIEC 2021

W lipcu 2021 roku razem z Grześkiem i Marcinem wybraliśmy się na Piz Bernina – samotny czterotysięcznik (4049 m n.p.m.) położony w Alpach Retyckich. Na ten samotny szczyt zamierzaliśmy wejść od strony włoskiej Granią Spalla (PD, wspinaczka mikstowa I i II ). Naszą wyprawę rozpoczęliśmy na lotnisku w Bergamo skąd wynajętym Fiatem 500 (dość ciasny jak na trzy osoby z plecakami) pojechaliśmy w kierunku wioski Franscia (1600 m n.p.m.). Nieco powyżej tej miejscowości w okolicach tamy na sztucznym jeziorze Campo Moro (2000 m n.p.m.) zostawiliśmy samochód na bezpłatnym parkingu i ruszyliśmy szlakiem w kierunku schroniska Rifuggio Marinelli-Bombardieri al Bernina. Czytaj dalej PIZ BERNINA GRANIĄ SPALLA – LIPIEC 2021

PIK CZAPAJEWA I PRÓBA NA KHAN TENGRI – LIPIEC I SIERPIEŃ 2019

GŁÓWNYM CELEM BYŁ KHAN…

W lipcu 2019 roku razem z Piotrkiem „Kudłatym” pojechaliśmy do kirgiskiego Tienszanu. Naszym głównym celem było zdobycie Khan Tengri siedmiotysięcznika (7010 m n.p.m. razem z pokrywą śnieżną) położonego na pograniczu Kirgizji, Kazachstanu i Chin. Jest on najbardziej wysuniętym na północ szczytem siedmiotysięcznym na świecie i w konsekwencji jednym z najzimniejszych. Huraganowe wiatry, obfite opady śniegu i częste załamania pogody są tutaj zjawiskiem normalnym. Czytaj dalej PIK CZAPAJEWA I PRÓBA NA KHAN TENGRI – LIPIEC I SIERPIEŃ 2019

NIEUDANA PRÓBA NA USZBIE – LIPIEC 2018

Po zdobyciu Tetnuldi zeszliśmy z Sebastianem z powrotem do Mestii. Tam spotkaliśmy się z Kubą i Martą, którzy przyjechali na miejsce dwa dni wcześniej i ustaliliśmy, że następnego dnia wyruszymy w kierunku głównego celu naszego wyjazdu, czyli Uszby. Uszba, nazywana również „Wiedźmą” i „Matterhornem Kaukazu”, jest jednym z najbardziej charakterystycznych szczytów Kaukazu. Posiada dwa wierzchołki: wyższy południowy (4700 m n.p.m.) i niższy północny (4697 m n.p.m.). Naszym celem był wierzchołek północny, na który zamierzaliśmy wejść Granią Północną określaną też jako droga klasyczna. Trudności tej drogi zostały wycenione na 4A w skali UIAA. Czytaj dalej NIEUDANA PRÓBA NA USZBIE – LIPIEC 2018

TETNULDI POŁUDNIOWO-ZACHODNIĄ GRANIĄ – LIPIEC 2018

Tetnuldi to mierzący 4858 m n.p.m. położony w centralnej części gór Kaukazu, regionie Swanetia w Gruzji, tuż przy granicy z Rosją. Razem z Sebastianem Ryczkiem wybraliśmy tę górą jako cel aklimatyzacyjny przed planowaną później wspinaczką na Uszbę. Ze względu na stosunkowo dużą wysokość jak i niewygórowane trudności techniczne Tetnuldi wydawało się idealne do prowadzenia takiej działalności. Czytaj dalej TETNULDI POŁUDNIOWO-ZACHODNIĄ GRANIĄ – LIPIEC 2018

Grań Stüdlgrat na Grossglocknerze i Fuscherkarkopf – wrzesień 2018

W połowie września 2018 roku, pomimo niepewnych prognoz pogody wybraliśmy się czteroosobową ekipą (Michał Drożdż, Baśka Jabłońska, Katarzyna Mięsiak-Wójcik, Mariusz Warda) na Grań Stüdl (Stüdlgrat) na Grossglocknerze. Po kilkunastu godzinach jazdy (w tym przez płatny odcinek drogi widokowej Hohallpenstrasse, ale my widoków nie mieliśmy – jechaliśmy w nocy), dotarliśmy do miejscowości Kals, a stamtąd na płatny parking. Następnego dnia, skoro świt spakowaliśmy się i ruszyliśmy w stronę położonego na wysokości 2802 m n.p.m. schroniska Stüdl. Czytaj dalej Grań Stüdlgrat na Grossglocknerze i Fuscherkarkopf – wrzesień 2018

LODOSPADY W REJONIE RJUKAN (NORWEGIA) – LUTY 2018

Na początku lutego 2018 roku kilkunastoosobową, śląsko-lubelsko-warszawsko-szczecińską grupą pojechaliśmy na lodowe wspinanie w okolice norweskiej miejscowości Rjukan. Jest to niewielkie, liczące około trzech tysięcy mieszkańców miasteczko, położone nad rzeką Måna w odległości około 180 kilometrów od Oslo. Czytaj dalej LODOSPADY W REJONIE RJUKAN (NORWEGIA) – LUTY 2018

GRAND COMBIN ZACHODNIĄ GRANIĄ – SIERPIEŃ 2017

Ostatnim celem w czasie naszego (Michał Drożdż, Katarzyna Mięsiak – Wójcik, Monika Kurowska, Tomasz Lipa, Tomasz Wakuła) sierpniowego wyjazdu w 2017 roku były dwa szczyty w masywie Grand Combin – Combin de Valsorey (4184 m n.p.m.) i Grand Combin de Grafeneire (4314 m n.p.m.). Masyw Grand Combin jest położony w Szwajcarii, w zachodniej części głównego łańcucha Alp Walijskich, w pobliżu granicy z Włochami. Oba wierzchołki chcieliśmy zaatakować Zachodnią Granią (wycenioną na AD) , zdobywając najpierw Combin de Valsorey, a następnie Combin de Grafeneire. Czytaj dalej GRAND COMBIN ZACHODNIĄ GRANIĄ – SIERPIEŃ 2017

Dent d’Herens Zachodnią Granią – sierpień 2017

W czasie sierpniowego wyjazdu w Alpy w 2017 roku naszym (Michał Drożdż, Katarzyna Mięsiak-Wójcik, Monika Kurowska, Tomasz Lipa i Tomasz Wakuła) drugim celem po aklimatyzacji w masywie Monte Rosa było zdobycie mierzącego 4171 m n.p.m. szczytu Dent d’Herens. Chcieliśmy wspiąć się na ten położony w Alpach Walijskich na granicy włosko – szwajcarskiej  szczyt idąc Granią Zachodnią (AD-, miejsca III+ i III, 1400 metrów przewyższenia). Warto dodać, że ze względu na bliskie sąsiedztwo Matterhornu, Dent d’Herens pozostaje niejako w cieniu tej słynnej góry i jest stosunkowo rzadko atakowany przez alpinistów. Czytaj dalej Dent d’Herens Zachodnią Granią – sierpień 2017